Τα θέατρα της αρχαίας Ηπείρου, ανάλογα με τα άτομα που μπορούσαν να φιλοξενήσουν, κατατάσσονται σε μικρής, μεσαίας και μεγάλης χωρητικότητας. Το θέατρο της Δωδώνης, μεγάλης χωρητικότητας, δεσπόζει στο νοτιοδυτικό άκρο της χαμηλής λοφοσειράς που οριοθετεί από τον βορρά ολόκληρο τον αρχαιολογικό χώρο και φιλοξενούσε περίπου 18.000 θεατές, αποτελώντας τον κατεξοχήν χώρο των συνελεύσεων του Κοινού των Ηπειρωτών.

Βασική λειτουργία του θεάτρου στον δημόσιο βίο ήταν η δημοσιοποίηση εγγράφων και απονομής τιμών σε βασιλείς και επιφανείς πολίτες. Επίσης, σε περιόδους σκληρών αντιπαραθέσεων και εύθραυστων ισορροπιών οι πολίτες συγκεντρώνονταν στο θέατρο για να ενημερωθούν για τα γεγονότα.

Το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης έχει τέσσερις  οικοδομικές φάσεις, με την αρχική να ανέρχεται στα χρόνια της βασιλείας του βασιλιά Πύρρου (297-272 π.Χ. ) και συνδέεται με τη γιορτή προς τιμή του Νάιου Δία, τα επονομαζόμενα Νάια, τα οποία τελούνταν πιθανότατα κάθε τέσσερα χρόνια, το Φθινόπωρο. Οι  θεατρικές παραστάσεις που δίνονταν, είχαν τη μορφή αγώνων. Θεατρικών αγώνων που ξεκινούσαν το πρωί και τελείωναν με τη δύση του ήλιου.

Το τεράστιο κοίλο του είναι κτισμένο στη φυσική κοιλότητα του εδάφους και το καθιστά ένα από τα μεγαλύτερα του ελληνιστικού κόσμου.  Το κοίλο χωρίζεται σε τρία τμήματα από τέσσερις οριζόντιους διαδρόμους και συνολικά το θέατρο έχει 55 σειρές εδωλίων (καθίσματα).

Στο κατώτερο διάζωμα υπήρχαν καθίσματα για τα επίσημα και τιμώμενα πρόσωπα (προεδρία). Η ορχήστρα έχει σχήμα ελλιπούς κύκλου, ενώ τη σκηνή αποτελούσε ένα ορθογώνιο κτίριο.

Το θέατρο της Δωδώνης ακολούθησε την τύχη που είχαν πολλά αρχαία θέατρα. Οι επιπτώσεις από τον βαρβαρικό συρμό των ρωμαϊκών θηριομαχιών και των μονομαχιών, φάνηκαν και εδώ.  Κατά την τελευταία οικοδομική του φάση, στα χρόνια του Αυγούστου, το θέατρο μετατράπηκε σε αρένα για θηριομαχίες και μονομαχίες. Στο κατώτερο τμήμα του κατασκευάστηκε τοίχος για την προστασία των θεατών. Τα παρασκήνια μετατράπηκαν σε τριγωνικά δωμάτια φύλαξης ζώων, ενώ στο κέντρο του τοίχου της αρένας κατασκευάστηκε ορθογώνια κόγχη για καταφύγιο των αγωνιζομένων.